Recruitment bureau springt in het diepe

We steken niet onder stoelen of banken dat Sparkling People het leukste recruitment bureau van Nederland wil zijn. Dat betekent dat wij graag het avontuur op zoeken. Omdat we geloven dat een avontuurlijke instelling garant staat voor fun en top performance, dagen wij talent uit om in het diepe te springen! Hoe diep? 9000 ft!

Durf het maar eens uit te spreken: Ik ga parachutespringen

Ik heb hoogtevrees. Dat betekent dat ik begin te trillen als ik vanaf een verdieping of 3 naar beneden kijk. Zelfs uit een raam naar beneden kijken, kan ervoor zorgen dat ik knikkende knieën krijg. Toch haal ik enorm veel energie uit extreme dingen. Kitesurfen, bungeejumpen en als klein jongentje sprongen wagen met een BMX-fietsje. Eng? Ja! Maar de adrenaline is juist door die hoogtevrees enorm! Ik heb daarom altijd met gepaste angst de wens gehad om eens uit een vliegtuig te springen. Dit heb ik niet onder stoelen of banken gestoken, maar rondverteld, en ik denk dat het avontuur daar begint. Zeg maar eens: ik ga parachutespringen.

Geen angst onderweg naar de sprong

Op mijn 33e verjaardag werd ik wakker in ons huisje op Texel. Mijn vriendin liep ijsberend rond alsof er iets ging gebeuren. ‘Kom we gaan ergens een koffietje doen’, stelde ze uitdagend… Ik had nog geen stap buiten de deur gezet of er stonden 4 vrienden met een grote glimlach voor de deur: ‘Je gaat vandaag uit een vliegtuig springen jongen!’. Geen voorpret of kans om dagenlang in angst te zitten: het gaat gebeuren, en wel over een uurtje!

De tocht omhoog is voor mij het spannends

Ik geef niet snel op. Dus eigenlijk wist ik al dat ik zou springen op het moment dat ik er voor koos om aan boord van het vliegtuig te stappen. Misschien was daarom de weg omhoog voor mij wel het allerspannends. De vrienden die mij verrast hadden, gingen uiteraard mee. Totaal zonder angst of spanning vertelden ze grote verhalen aan boord. Ik niet- ik hield m’n tanden op elkaar en kon alleen maar denken aan het moment dat de deur open zou gaan.

Trossen los

Op 9000ft vliegt de deur open en beweeg ik mezelf samen met een Australische instructeur (wat een held) naar de rand van het vliegtuig. Omhoogkijkend voel ik het besproken klopje op de schouders, we gaan! Er volgt een moment van verstandsverbijstering: alles wat op dat moment door mijn hoofd ging, ben ik later kwijt. Ze zeggen dat je niet kunt nadenken tijdens de eerste sprongen. Dat kan ik beamen – wat een geweldige ervaring! Helaas is het na een paar seconden alweer tijd om de parachute uit te trekken. Dan volgt een prachtig uitzicht over het eiland en de Wadden Zee. Wat is Texel een TOP plek om dit te beleven!

Het gevoel dat de rest van de dag blijft hangen? Ik kan de wereld aan!

Waarom stimuleren we dit soort avonturen?

Buiten je comfort zone stappen, brengt je verder. Dat hoeven we volgens mij niet te motiveren. Volgens mij is het springen uit een vliegtuig en het imiteren van een vogel de ultieme vorm van buiten je comfort zone stappen. Als je dit gevoel de rest van je werkende leven meeneemt wanneer een uitdaging even lastig lijkt, dan kun je toch de wereld aan?